juni 28, 2017
Ooit en waarschijnlijk binnenkort, zal er behoefte zijn aan alles wat in onze steden ontbreekt: stilte en ruime uitgestrekte plaatsen om na te denken, plaatsen met hoge, lange zuilengangen voor slecht of al te zonnig weer, waar geen gedruis van voetgangers doordringt (…), nieuwe bouwwerken en plantsoenen, die als geheel de verhevenheid van de bezinning en het (terzijde zijn) uitdrukken (…) we willen ons in steen en plant vertaald zien, wij willen in onszelf gaan wandelen, wanneer wij in deze tuinen en gangen wandelen.’
(Friedrich Nietzsche 1882)
Het complex Cadix is een dergelijke plek in de stad. Al eeuwen houdt ze de dominantie van het snelle leven bewust buiten en bewaakt de tegenstelling tussen het jachtige straatleven en de rust van de tuinen. Het bevindt zich op een interessante locatie in het centrum van Mechelen, een stad die volop in ontwikkeling is en waar stadsvernieuwingsprojecten hoog in het vaandel worden gedragen. Op wandelafstand van de Grote Markt, de terrasjes en de winkelstraten, en toch is het een oase van rust.
Huis Cadix bestaat uit 3 aanpalende gebouwen:
– Het beschermde pand Cadix, een kloostergebouw met vier vleugels rondom een binnenkoer in régencestijl (Frederik de Merodestraat 41)
– Een rijwoning (Frederik de Merodestraat 39) met kleine tuin
– Het historische hoekhuis (Frederik de Merodestraat 37) met atelier, tuin en achterliggende speelplaats
Klooster Cadix is bij ministerieel besluit als monument beschermd (1985) en de drie gebouwen liggen in het beschermd stadsgezicht ‘Goswin de Stassaertstraat en omgeving’.
Vanuit een sociaal engagement en een persoonlijke betrokkenheid verwierven twee koppels samen de gebouwen, met het idee om midden in de stad een woonproject te realiseren voor een diversiteit van mensen. Ze dromen van een ‘safe haven’ voor bewoners met een beperking, een kinderopvang voor mindervalide peuters, en een aantal woningen voor jonge gezinnen en ouderen.
In samenwerking met Kennes-Elegeert architecten